येत नाही सांगता
होते कशी कविता
तरी करतो प्रयत्न
मी एक खासा
मनात अवतरते
कागदावर उमटते
कळी हळूच खुलते
तेव्हाच फूल बनते
मनी दु:ख होते
लपविता उसळते
काव्यरुपाने ते
हळूच बाहेर येते
मनी सुख होते
जनी व्यक्त होते
काव्य मनी उमलते
कविता जन्म घेते
कधी साचती विचार
कधी नाना विकार
आत जे जे टोचते
काव्यरुपी उतरते..............................
.........................सुधीर.... रा. ८-२८ वा.
Wednesday 23 April 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment