श्रीराम स्मरण

या बैराग्या आहे ठावे जगण्याची जी असे कला,
फिरून येतो शिशिर आणि कुजलेला तो गंध फुला|
रूप नेणता तरीही घेता हवा श्वासाने भरू भरू,
जगण्यामध्ये रंगचि भरण्या श्री रामाला जरा स्मरू||

विसरलास तू जगता जगता जन्म मरण हे चक्र असे
या चक्रातुनि सुटका होण्या, श्रीरामाला पुन्हा स्मरू|
जन्माइतका मृत्युही सुंदर, नजरेला जर समज असे
कोणीही येथे नसे कुणाचे, श्रीरामाला नको विसरू ||

भांबावुनी तू नकोस जावू, मनामधे जरी द्वंद्व असे
दोन्हीही विचार तुझ्या मनाचे,मनी नको विकल्प आणू|
श्रीरामाला स्मरता नेहमी, द्वंद्व मनातून जात असे
या द्वंद्वाला हाकलून देण्या, श्रीरामाला पुन्हा स्मरू||